Oczywiście poza lodami, goframi, wszechobecnym piaskiem, szumem fal i ciepłem słońca na skórze było też bieganie.
Nie potrafię nad morzem biegać inaczej niż boso po plaży :)
Niektórzy przestrzegają, że piasek przy samym brzegu jest ubity jak beton, że zdziera skórę, że pochylenie podłoża działa niekorzystnie, itd., itp., a ja to uwielbiam i czuję się świetnie.
Zimna woda co chwilę obmywa rozgrzane słońcem stopy, piasek i kamienie przyjemnie masują, przy okazji świadcząc usługę darmowego peelingu naturalnymi materiałami :)
Udało się kilka razy pobiegać, w tym raz szybciej i raz mocniej - w głebokim, kopnym piachu podziwiając zachód słońca.
Ech... Żyć, nie umierać, zresztą sami popatrzcie.
P.S. Piąte zdjęcie z cyklu: "Dobry wieczór, czy ma Pani chwilę, by porozmawiać o Wielkim Cthulhu?"
